Gaurko ogiek barra itxura dute, dendetan ohikoenak direnak. Aspalditik nuen horrelako ogia egiteko gogoa, izan ere, normalean moldeko ogia edo ogi handiak (borobilak zein pixka bat luzexkak) egiten ditut, eta oso aproposak dira gero tostadak berauekin egiteko (nik normalean gosaltzeko soilik jaten dut ogia) baina noizean behin ogitarteko bat jatea ere gustoko dut, eta horretarako barra hauek aproposagoak dira, nire ustez.
Ama orez eginiko ogiak dira, batez ere gari irin zuria dutenak, baina erdi-osoko zekale irin pixka batekin, zapore gehiago izan dezaten. Ogia egiteko prozesua? Ama orearekin jarraitzen dugun prozesu arrunta da, azken zatia ezik, ogiari itxura emateko zatia.
Osagaiak (2 ogi-barra):
- 400g indarreko gari irin zuri
- 100g erdi-osoko zekale irin
- 200g ama ore bizi-bizi
- 280ml ur epel
- 5g gatz
- 10g azukre
Prozesua:
Osagai guztiak ondo nahastu goilara batekin eta eskuekin ondoren, dena guztiz nahastua egon arte. Ondoren, 30 minutuz horrelaxe utzi irinak ura xurga dezan (errazago landuko dugu, gutxiago itsatsiko delako eskuetara). Itxaron denbora pasa denean, ondo oratu (nahiago duzuen teknikaz) orea ondo egon arte (10 minutu inguru).
Olioz margoturio ontzi batean sartu eta film-arekin estali (lehortu ez dadin). Leku epelean laga 3:30 ordu inguruz (tamainaz bikoiztu behar da). Ondoren, orea 2 zatitan banatu (2 barra egiteko) eta bakoitzari bola itxura eman, gainazalean tentsioa sor dadin. Ondoren, luzatzen joan behar gera, barrak osatu arte. Hau nola egin behar den nik baino hobeto azaltzen duen bideo bat ikus dezakezue ondorengo loturan:
Barrak eginak ditugunean, labeko ontzian paper begetala jarri, eta gainean ogi-barrak jarri. Film-arekin estali eta utzi 1:30 orduz berriz hazi daitezen. Labea 230ºC-tara berotu eta ura duen ontzi bat jarri azpikaldean lurruna sortzeko. Ogi-barrei taxu batzuk egin eta labera sartu. 20 minutuz egin 230ºC-tara labearen aldeetara ura lurrunduz, eta ondoren, 200ºC-tara amaitu beste 15 minutu inguruz. Labetik atera eta utzi ondo hozten.
OHARRA: Errezeta bera gazteleraz nire blogean duzue.
AVISO: Tenéis la misma receta en castellano en mi blog.
Goizean besterik ez duzula ogia jaten, horrelako ogiak eginda gero? Zer da, erlijioa edo?
Jejeje
Ez da erlijioa ez, ohitura baizik! jejeje
Urdaiazpiko, piper berde, perretxiko eta gaztaz egindako bokadillo bat imajinatzen dut honen barruan, ogia labetik atera berria, kris, kris eginez,, bizio bat!
Gracias también por la versión en castellano. Gracias a vosotros estoy aprendiendo Euskara o Euskera (no sé). Me estoy fabricando un diccionario con los ingredientes de los panes. Así me oriento con los que no tengo la versión en castellano. Ya sé que puedo pedirla, pero no lo voy a pedir en cada entrada !!
un abrazo
Zelako mamia! Uauuu!
Ze itxura!!!! Ogi horien itxura dendeta ogien antzekoa izango da, baina zaporeak ez du inolako zerikusirik izango, ziur!!!! nik bejetal eder bat egingo nuke ogi horiekin, arrautz frijitu eta guzti!!!!!ñamñam!!!!!!!
idu, axeridantza:
hori hori, zuek bota ogitarteko proposamenak! jejeje Ze gosea sartzen zaidan zuen proposamenekin!
Irune:
Egia esan mamiarekin oso pozik geratu nintzen, ze askotan ez zait hain ondo geratzen.
Sally/Cecilia:
¡Para eso estamos! Yo siempre publico todas mis recetas en los dos idiomas en mi blog, y aunque ahora he empezado a poner aquí las recetas de los panes, he decidido seguir poniéndolos también en mi blog, para que lo tengáis en castellano también, por si alguien lo quiere en castellano.
Muxu bana
Bideoa ikusten egon naiz oraintxe eta zalantza bat sortu zait:
Postean, forma emanda labeko erretiluan utzi zenituela jartzen duzu, baina, nola egin zenuen forma gal ez zezaten?
Asteburu honetako labekadan, forma luzexka ematen saiatu nintzen eta forma mantentzeko zapia “akanalatua” jarri nuen, baina, hozkailuan gau osoa pasatu ondoren eta labeko erretilura pasatzeko lanetan nahiko deformatuak gelditu ziren.
Hurrengoan, 2. fermentazioa laburtuko dut. Ia horrela…
Dena den, nik nerearekin jarraitzen dut: mamia… itzela dute ogi horiek.
Kaixo Irune
Ba egia esan, beti esaten dute trapuak jartzearena, baina nik ez nion jarri ezer ez. Suposatzen dut ur gutxiago duela eta horregatik ez dela sakabanatzen, edo… Hori bai, nik ez nuen gau osoa hozkailuan gordez, 1.30 inguru bakarrik utzi nuen eta horrek ere izango du zerikusia…
Egia esan ez naiz oso aditua eta ez dakit oso ondo zer esan, jeje. Sentitzen det
Muxu bat
Bai, bi gauza horiek egiteko asmoa dut: ur gutxiago bota (askoz ere, egia esan) eta 2. fermentazioa ordu t’erdikoa egin bakarrik.
Ez duzu pitxik sentitu behar. Blog hau horretarako dago: esperientziak elkartrukatzeko.
Askotan, bertze baten postean ikusten dugu zerbait, gure buruan bueltaka zebilen ideiaren bat aurrera eramateko bultzada suposatzen duena.
Hori izan da post hau niretzat…
Patto handi bat
Kaixo Irune
Proba egiten badezu esaidazu ea zer moduz atera zaizun, ongi? Nik badut enkargu bat iada. Aitak post-a ikusi zuen eta esan zidan: “neri gustatuko litzaidake horrelako bat egingo bazenit, e?” jeje.
Arrazoi duzu beste baten post-a ikusita batzuetan guk geuk saiatzea ekartzen duela… Nik zuenak ikusita ideiak hartzen nabil.
Muxu bat
Jesulinek esango lukeen bezala, bi hitzetan laburtuko dut zure ogi barren itxura: im prezionante!
Jeje
pozten naiz gustatzea…
Muxu bat