Ikusten dituzuen ogi hauek susto eder bat pasa ondoren egin ahal izan ditut: ama orea gaixo izan dut. Aurreko labekada egiteko hozkailutik atera eta elikatu ondoren pattal ikusten nuen, ia burbuilarik gabe, normalean baino usain fuerteagoa, kolore arraroa (horiagoa)… Hala ere ogia egin nuen, baina oso gutxi igo ziren, haiek adreiluak! Zer egin? ba jakintsuei aholkua eskatu, noski! Gure Juantxori idatzi, eta bere aholkuei jarraituz eta pazientzia handiarekin, berriro bizi-bizi daukat, eta hauek dira egindako lehen ogiak.
Errezeta Iban Yarzak ogiaren foroan aurkeztua daukana da, pixka bat egokituta. Normalean 500 gr. indarreko galirin erabiltzen dut, baina etxean ez neukan hainbeste, eta beraz falta zitzaidana galirin erdi-integralez osatu dut. Emaitza gustatu zait, hala ere betiko moduan eginda zaporez finagoak ateratzen zaizkidala esango nuke.
OSAGAIAK
- 280 gr. indarreko galirin
- 220 gr. galirin erdi-integral
- 250 gr. zekale irin integrala
- 300 gr. ama ore
- 420 ml. ur
- 18 gr. gatz
- 22 gr. fruktosa (azukrea erabil daiteke)
- 75 gr. mahaspasa
PROZEDURA
Osagai guztiak, mahaspasak ezik, nahastu ondo bol batean, poliki eta kontuarekin. Nik normalean lehendabizi solidoak nahasten ditut (irinak, gatza eta fruktosa, kasu honetan), ondoren ama orea eta bukatzeko ura. Utzi ordu erdiz batez, ura ondo xurgatu dezan.
Mahaigaina ondo garbitu, eskuak ere bai, eta nahasketa bertara irauli. Oratu, dena bildua dagoela eta “txikle” kontsistentzia daukala nabaritu arte. Nik bi alditan egiten dut: hiruzpalau minutu, utzi lasaitzen minutu pare bat, eta beste hiruzpalau minutu. Moduari buruz, gutxi gora-behera Bertinet teknika erabiltzen dut. Ore sendoa da eta maneiatzeko erraza.
Bola garbitu, olibolioarekin igurtzi eta jarri bertan orea, trapu batez estalia. Lehenengo hartzidura egiten hiru ordu t’erdi utzi dut, tenperaturaren arabera motzago ere izan daiteke, eta hartzidura bitartean tolesdura pare bat egin dizkiot. Bigarrengoan sartu dizkiot mahaspasak. Horretarako, orea ondo zabalduta dagoenean (laukizuzen baten moduan) jarri gainean mahaspasen erdiak, eta gero heren bakoitza tolesterakoan joan mahaspasak eransten, azkeneko tolesduran izan ezik (kanpoan geratuko lirateke!) Pasa berriro orea bolera, eta hartzidura bukatzen utzi, estalita.
Bigarren hartzidura egiteko banetoiak erabiltzen ditut. Hauek prestatu egin behar dira, bertara irin euria botaz, orea itsatsi ez dadin. Mahaigainean ere irin euria bota eta atera bertara orea. Orea bi zatitan banatu eta formatu. Hau egiteko, orearen hertzak erdi aldera eramaten joaten naiz, orea mugitzen dudan bitartean. Helburua, orearen gainazalean tentsioa sortzea da. Pasa ogiak banetoietara, hertzak bildu ditugun aldea goraka eta gainazal leuna banetoiaren kontra ipiniaz. Ia beste lau ordu utzi dut, gutxi igotzen ari zela iruditzen baizitzaidan. Hau ere aldakorra da, tenperaturaren arabera.
Eta azkenik, labera. Piztu labea topera, nire kasuan 250º. Bitartean, ogiak banetoietatik sukaldeko taula edo antzekoetara irauli, laberako paperaren gainera bada hobe, eta ebakidura egin. Nik “gilette” batekin egin diet, labanarekin baina hobeto moldatzen naiz eta. Labea bero-bero dagoenean, lurringailu edo espraiarekin ura bota bere paretetara eta beheko bandejara. Nik lehen ontzitxoa sartzen nuen azpikaldean ur bero-beroarekin, baina orain egiten dudana da espraiarekin ur pila bat bota bertara, erosoagoa egiten zait. Kuestioa lurruna sortzea da. Kontu handiarekin sartu bi ogiak, eta hasierako 10-15m tenperatura horretan mantendu, 5m-ero espraiarekin ura botaaz. Ogi honek denbora asko behar du guztiz zabaltzeko, eta hau ez bada egiten, gogortu egiten da eta gutxi handitu (Iban dixit). Nik 15m-tara tenperatura jeitsi egiten dut 170-180ºra, bestela goikaldea erraz bezten zaie. Guztira ordubetez eduki ditut labean, eta gero itzalita eta atea pixka bat irekita beste 15m. Bukatzeko, atera eta labeko parrillan utzi ditut atseden hartzen.
Sarrera hau Juantxori eskainia da, emandako laguntzagatik ondo merezia! Gainera bere iradokizuna izan da ogi hau publikatzea. Maixu, txintxo-txintxo zure esanetara, ikusten duzu. Bueno, baina ez gehiego fidatu, eeeeh??? 😉